رویافروش، خاموشی یک رویا

آدام و دختر خوانده‌اش نیلسا زیر نور ستارگان ایستاده بودند و به آسمان شب جنوبگان نگاه می‌کردند، تارنار همچون جواهری درخشنده و تابناک در دستان دخترک می‌درخشید. آدام با طمانینه گفت: فقط وقتی که بدونی کمتر از چند روز یا چند ماه زنده ای، قدر
لحظه ها رو که مثل دونه های الماس، هر روز به زندگیت سرازیر میشه می فهمی. اونوقته که ارزش هر ثانیه رو درک میکنی. با خودت فکر های دور و دراز می‌کنی. همه‌ی اون کارهایی که میتونستی انجام بدی و پشت گوش انداختی؛ همه ی اون آدمهایی که 
می‌تونستی بهشون عشق بورزی ولی نشد.

ما در پایان راه بیشتر از هر زمان دیگری دچار حسرت میشیم تا آرامش. همیشه دنبال نداشته هامون میریم و از دیدن داشته ها
غافلیم. این طبع انسان های فانی است.

سعید فرض پور
 رویا فروش
خاموشی یک رویا

بیشعوری

بیشعوری مهمترین بیماری مُسری در جهان است که از یک والد بیشعور به فرزندان بیگناه منتقل شده، بدون مرز، بدون زمان و مکان، پیوسته در حال گرفتن قربانیست. می‌شود از برآیند رفتارهای انسان بر روی کره زمین به این نتیجه رسید که ما مهمترین خطر بالقوه برای انقراض خود را همچنان دست کم گرفته ایم.

سعید فرض پور

رویافروش

رویا فروش، برای آنها توضیح داد که همه ی انسان‌ها دارای نیروهای شگفت انگیزند ولی غافل از این قدرت، به روزمرگی و رفع نیاز خو گرفته‌اند. برایشان شرح داد که چگونه دشمن بزرگ آنها، انسان‌ها را در خواب غفلت فرو برده و چگونه ارزش‌های انسانی را در نظر بسیاری از مردمان خوار و ذلیل جلوه داده، از دنیایی که از دست رفت برایشان سخن گفت و از مفاهیمی همچون عشق، فداکاری و انسانیت که هر چند اندک اما همچنان قدرتمند، در میان اقلیتی قلیل زنده مانده بود. 📚رویا فروش، اقلیت

سعید فرض پور

قاب عکس

امان از دست عکس‌ها؛ آن دسته عکس‌هایی را میگویم که از آدم‌های زندگیمان گرفته ایم. هر چقدر که قدیمی‌تر باشند حس عجیب و غریبشان هم بیشتر می‌شود. آدم‌هایی که ممکن است سال‌ها از زندگی ما بیرون رفته باشند، حتی اکنون به یادمان هم نباشند اما همچنان در آن تک فریم به ما لبخند میزنند. آدم‌های رفته، زنده، مرده، دوست‌ها صمیمی‌ها، دشمن‌ها، همه و همه روزی مسیر داستانِ زندگیشان با مسیر ما یکی بوده؛ شاید هنوز هم با ما باشند شاید سال‌هاست که رفته‌اند پی کار خودشان. عکس‌های قدیمی بسته به آدمی که در تصویر میبینیم یا از شدت شادی ما را به آسمان میبرند و یا از شدت اندوه زمین می‌زنند.

سعید فرض پور.

دنیای وارونه

باید خوب بود و قوی بود و گریه رو یواشکی توو خلوت کرد.
کسی نباید بویی ببره غمگینی،
آدما نامردن.

سعید فرض پور.

پاییز عروس فصل ها

قصه‌ی عشق‌های سوزناکِ نافرجام، شبیه قصه‌ی پاییز است؛ مرگی دردناک و تدریجی و بی صدا؛ از تابستانی پرشور تا زمستان سرد و مرده.
بی دلیل نیست که پاییز عروس فصلهاست...!

سعید فرض پور.

مثل باد

من رفتنی هستم، مثل باد
ماندنی نیستم، مثل رود
اما خاطراتم را نگاه دار
بی شک دورانی خواهد رسید که خواهی فهمید یک درخت سایه گستر، چطور از جفای تبرت آرزوی رفتن کرد.
سعید فرض پور.

رو به سوی نور

در تمام سال‌های زندگی، مورد تمسخر عوام بودم. همیشه آنها یک سوی جاده بودند و من تنها، سوی دیگر جاده. گاهی مسافرانی شبیه خود را میدیدم که مثل من خلاف جهت در حرکت بودند اما خب آنها هم در مسیر های مختلف زندگی می‌رفتند و ناپدید می‌شدند. این تنهایی و جاده ی خالی از همسفر همیشه آزار دهنده بود تا اینکه روزی خورشید با من صحبت کرد. گفت جدا از خور و خواب خشم و شهوتی. برای همین است که مورد تمسخری. خورشید شراره‌های روشنایی‌اش را بر سینه‌ام تابانید و گفت:« به درون بنگر.» سالها گذشت تا مفهوم کلام خورشید را یافتم. من ندای وجدانم را می‌شنیدم، و وجدان صدای خداست. "آن را که رو به سوی نور بود دیگران تاریک می‌دیدند."
سعید فرض پور.

رویا

رویا دری است کوچک و مخفی، درون ذهنمان. هر جا که شرایط زندگی سخت شد سراغ آن در را بجویید. رویا‌ها کاربرد بینظیری دارند. در حالی که اغلبِ مردم، به رویا پردازی واژه متوهم یا غیره اطلاق میکنند اما رویا ها در واقع سطح آشفتگی ذهنی شما را پایین آورده، به افکارتان نظم می‌بخشند. هیچ جادویی در کار نیست، رویا ها برای این به تحقُق میرسند که ذهن شما به ضرب آهنگ مطلوب برای برنامه ریزی میرسد.
سعید فرض پور.

به همین سادگی

به همین سادگی، یک روز صبح بیدار میشوی و میبینی آن آدم سابق نیستی. علایقت، تعلقاتت و هر آنچه تا پیش از این، مهم بود ناگهان بی اهمیت میشود. تحول همچون مرگ ناگهان از راه میرسد و تو را در مسیر جدیدت قرار میدهد؛
به همین سادگی...

سعید فرض پور.