رویافروش، خاموشی یک رویا

آدام و دختر خوانده‌اش نیلسا زیر نور ستارگان ایستاده بودند و به آسمان شب جنوبگان نگاه می‌کردند، تارنار همچون جواهری درخشنده و تابناک در دستان دخترک می‌درخشید. آدام با طمانینه گفت: فقط وقتی که بدونی کمتر از چند روز یا چند ماه زنده ای، قدر
لحظه ها رو که مثل دونه های الماس، هر روز به زندگیت سرازیر میشه می فهمی. اونوقته که ارزش هر ثانیه رو درک میکنی. با خودت فکر های دور و دراز می‌کنی. همه‌ی اون کارهایی که میتونستی انجام بدی و پشت گوش انداختی؛ همه ی اون آدمهایی که 
می‌تونستی بهشون عشق بورزی ولی نشد.

ما در پایان راه بیشتر از هر زمان دیگری دچار حسرت میشیم تا آرامش. همیشه دنبال نداشته هامون میریم و از دیدن داشته ها
غافلیم. این طبع انسان های فانی است.

سعید فرض پور
 رویا فروش
خاموشی یک رویا

رویافروش خاموشی یک رویا

روبرت: پدرم می‌گفت وقتی برای شکار میری، به اونها از فاصله‌ی نزدیک شلیک نکن. بهشون اجازه بده برای زندگیشون بتونن شانس فرار رو امتحان کنن، شبیه یک فرصت برابر، برای همینه که من وقتی به مرگ پدرم فکر می‌کنم غمگین میشم. حتی بهش این شانس رو ندادن...

سعید فرض پور

رویا فروش

خاموشی یک رویا

رویافروش

رویا فروش، برای آنها توضیح داد که همه ی انسان‌ها دارای نیروهای شگفت انگیزند ولی غافل از این قدرت، به روزمرگی و رفع نیاز خو گرفته‌اند. برایشان شرح داد که چگونه دشمن بزرگ آنها، انسان‌ها را در خواب غفلت فرو برده و چگونه ارزش‌های انسانی را در نظر بسیاری از مردمان خوار و ذلیل جلوه داده، از دنیایی که از دست رفت برایشان سخن گفت و از مفاهیمی همچون عشق، فداکاری و انسانیت که هر چند اندک اما همچنان قدرتمند، در میان اقلیتی قلیل زنده مانده بود. 📚رویا فروش، اقلیت

سعید فرض پور