اصلا باید در زندگی چیزهایی را از دست بدهی تا قدر بدانی، همه همین طور هستند، همه، چیزهای با ارزشی را از دست داده اند که اینک وقتی در خلوت با خود می اندیشند، بغض گلویشان را میگیرد. اما این فقط یک روی سکه است، روی دیگرش آنجاست که از خود میپرسند آیا از دست دادن ما برای دیگران همینقدر دردناک بوده؟ انگاه در سکوت، اشکهایشان را با گوشه آستین پاک میکنند، بلند میشوند و راه می افتند میروند پی زندگیشان، اینبار کمی محکمتر، کمی روشن تر.
سعید فرض پور
باید خوب بود و قوی بود و گریه رو یواشکی توو خلوت کرد.
کسی نباید بویی ببره غمگینی،
آدما نامردن.
سعید فرض پور.
آنقدر در نبود تو خیابان های شهر را پیاده قدم زدم تا اشکهایم تمام رد پایت را از خاطرم شست.
هیچ کس نفهمید چه بر سرم آمد در این استحاله دردناک؛ حتی تو.
در نهایت، سهم خاطره ها شدی.
سعید فرض پور.
در تمام سال‌های زندگی، مورد تمسخر عوام بودم. همیشه آنها یک سوی جاده بودند و من تنها، سوی دیگر جاده. گاهی مسافرانی شبیه خود را میدیدم که مثل من خلاف جهت در حرکت بودند اما خب آنها هم در مسیر های مختلف زندگی می‌رفتند و ناپدید می‌شدند. این تنهایی و جاده ی خالی از همسفر همیشه آزار دهنده بود تا اینکه روزی خورشید با من صحبت کرد. گفت جدا از خور و خواب خشم و شهوتی. برای همین است که مورد تمسخری. خورشید شراره‌های روشنایی‌اش را بر سینه‌ام تابانید و گفت:« به درون بنگر.» سالها گذشت تا مفهوم کلام خورشید را یافتم. من ندای وجدانم را می‌شنیدم، و وجدان صدای خداست. "آن را که رو به سوی نور بود دیگران تاریک می‌دیدند."
سعید فرض پور.
زمانی خواهد رسید که هیچ کدام از استدلال‌هایتان پذیرفته نخواهد شد. رابطه‌ی شما از آن حس عاشقانه تهی شده، حس می‌کنید در حال تقلای بیهوده هستید. آن وقت باید بار و بندیلتان را ببندید و بروید. مسئله دیده شدنِ جای خالیتان نیست؛ مسئله حتی دیده شدن خوبی‌ها و بدی‌هایتان هم نیست؛ مسئله این است که شما میروید تا جواب این سوال را بیابید؛ بیابید که آیا بودنتان برای فرد مقابل اهمیت داشته یا نه. آنوقت دو حالت اتفاق خواهد افتاد؛ یا مهم بودید یا نبودید؛ اگر مهم بودید که همیشه پایان این رفتن به بازگشت ختم خواهد شد و اگر هم نبودید همان بهتر که رفتید.
سعید فرض پور.
به همین سادگی، یک روز صبح بیدار میشوی و میبینی آن آدم سابق نیستی. علایقت، تعلقاتت و هر آنچه تا پیش از این، مهم بود ناگهان بی اهمیت میشود. تحول همچون مرگ ناگهان از راه میرسد و تو را در مسیر جدیدت قرار میدهد؛
به همین سادگی...
سعید فرض پور.
